صنعت دارویی کشور گرفتار بیماری خودروسازی

احمد قویدل در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: سازمان غذا و داروی آمریکا اخیراً داروی جدیدی برای درمان بیماران هموفیلی با کمبود فاکتور ۸ را پس از پایان سه فاز تحقیقاتی تأیید نموده است که ویژگی این دارو نیمه عمر یک هفته‌ای آن است که در مقایسه با داروهای موجود که نیمه عمر آنها حداکثر ۱۲ ساعت است، یک تحول بزرگ در حوزه درمان بیماران هموفیلی جهان ایجاد می‌نماید.

وی افزود: بیماران هموفیلی با روش درمان پیشگیرانه (پروفیلاکسی) می‌توانند با مصرف هفتگی این دارو زندگی عادی‌تری را تجربه نموده و کیفیت زندگی آنها به شدت بهبود می‌یابد.‌

قویدل در ادامه گفت: هر بار این اخبار را از دستاوردهای علمی به جامعه هموفیلی ایران منعکس می‌نمائیم، به صورت طبیعی این سوال برای بیماران هموفیلی پیش می‌آید، بالاخره چه زمانی این داروها در دسترس آنها قرار می‌گیرد. برای نمونه داروی “هملیبرا” که امکان تزریق ماهی یکبار را دارد سالهاست به بازار دارویی جهان وارد شده بود و حتی فرصت راه یافتن به فهرست دارویی کشور را نداشت و به تازگی فرمول این دارو در کشور ثبت شده است. این دارو با توجه به هزینه گزاف آن در حال، و صرفه اقتصادی آن در آینده فقط با حمایت صد درصدی دولت قابل دسترسی بیماران خواهد بود. دولت تنها ظرفیتی است که می‌تواند این نوع تصمیم‌ها را اتخاد کند. هزینه و فایده مبحثی منطقی از پایه‌ای تصمیم گیری دولت‌ها در رابطه با داروهای جدید است.

مدیر عامل سابق کانون هموفیلی ایران در تشریح آسیب رویکردها و سیاستگذاری ها در حوزه دارو و تولید داخلی، افزود: متأسفانه صنعت دارویی کشور به بیماری صنعت خودرو سازی مبتلا است. حمایت بی چون و چرا از تولیدات داخلی و فروشنده انحصاری بودن آنها و خرید تضمینی دولت از آنها اساساً از یک سو هرگونه انگیزه پیشرفت در این صنایع را از بین می‌برد و از سوی دیگر با مصوبه‌ای که از واردات داروهایی که نظیر آن در کشور ساخته می‌شود، از ورود داروهای جدید و حمایت دولتی از آنها جلوگیری می‌گردد.

وی ادامه داد: هرچه شرکت‌های داخلی تولید کنند دولت می خرد. متأسفانه سازمان‌های بیمه گر حرفه‌ای هم در کشور نداریم که حداقل دلش برای درآمد خودش بسوزد و زیر بار حمایت‌های بی قید و شرط از داروهای تولید داخل نرود. سازمان تأمین اجتماعی و بیمه سلامت ایرانیان به عنوان اصلی ترین سازمان‌های بیمه گر ذاتاً دولتی هستند و تابع سیاستگداری های دولت هستند. با چنین شرایطی صنعت دارویی شکوفا نمی‌شود.صنعت دارویی کشور وقتی شکوفا می‌شود که رقیب داشته باشد. صادر کننده دارو به خارج باشد. برای صادرات شرکت‌ها باید تاییدیه های بین المللی دریافت کنند. به تکنولوژی‌های نوین دست پیدا کنند.

قویدل گفت: متأسفانه “مارکتینگ”، واحد گمشده صنایع دارویی کشور است، چرا که اساساً به آن نیاز ندارند. دولت خریدار معتبر و تضمینی تولید آنها و مردم مصرف کننده اجباری هر نوع تولید هستند. واحد مارکتینگ اساساً کاربردی ندارد. وظیفه این واحدها بیشتر ارتباط با پزشکان و پرستاران و مسئولین فنی داروخانه است. تلاشی برای سفارش به موقع، افزایش تقاضا و…، بی تعارف درد حوزه دارو هم باید با راهکاری شبیه درمان بیماری صنایع خودروسازی اتخاذ شود. باید صحنه رقابت تعریف و جریان پیدا کند.

وی در پاسخ به این پرسش که راه حل شما برای درمان آنچه بیماری در صنعت داروسازی عنوان می‌کنید، چیست، گفت: دولت می‌بایست از تولیدات داخلی بین ۲ الی ۵ سال حمایت کند و شرط تداوم حمایت را، اخذ مجوزهای بین المللی قرار دهد. اساساً منطقی نیست که ۱۵ سال، ۲۰ سال از یک داروی داخلی حمایت شود و موفق نشود خود را به سطح کیفیت مطلوب برساند. به طور مثال، جامعه تالاسمی کشور سال‌ها است این رنج حمایت بی چون و چرا از تولید داخلی را می کشند و اعتراض آنها به کف خیابان کشیده شده است.

قویدل ادامه داد: اگر گزارش عدم کیفیت محصولات صنعت خودروسازی کشور بر اثر رصد حوادث و چند تصادف زنجیره‌ای، تا عالی‌ترین رکن نظام رسید، در حوزه دارویی نیز وظیفه کارشناسان سازمان غذا و دارو است که با جمع بندی نظرات پزشکان و متخصصین و همچنین بیماران که مستقیماً این داروها را مصرف می‌کنند و رصد عوارض دارویی با تمامی جوانب از جمله هزینه و فایده و مقایسه قیمت‌ها، گزارش‌های مستند از این بیماری دامن گیر صنعت داروسازی تهیه کنند. اگر این گزارش‌ها با رویکرد شجاعانه تهیه شود، بی تردید ضرورت بازنگری در سیاستگذاری‌های جدید در صنعت داروسازی دیده خواهد شد. سیاستگذاران نباید به خود تردیدی راه دهند، زیرا، از هر درب انحصار را در هر حوزه‌ای وارد کنند، از همان درب، فساد و رانت وارد می‌شود. رقابت کلید شکوفایی هر اقتصادی است.